Eskişehir’de 2 Haziran 2013’te Seyahat Parkı aksiyonları sırasında polisler ve eli sopalı bireyler tarafından dövülerek ağır yaralanan, birinci tıbbi müdahaleyi 20 saat sonra alabilen 19 yaşındaki Ali İsmail Korkmaz, 20 gün komada kalarak 10 Temmuz’da hayata gözlerini yumdu.
Ali İsmail Korkmaz’ın vefatının 10. yıl dönümünde annesi Emel Korkmaz ve ağabeyi Gürkan Korkmaz, “Yüreğimiz yanıyor!” dedi.
“TEDAVİ EDİLSE TAHMİNEN BUGÜN YAŞIYOR OLACAKTI”
Cumhuriyet’e konuşan anne Korkmaz, şunları söyledi:
“Ali İsmail’in darp imajlarını herkes izledi. Buna rağmen ‘ödül’ niteliğine ceza aldılar. Hepsi şu an dışarıda elini kolunu sallayarak geziyor lakin benim oğlum 10 yıldır toprak altında. Ali İsmail benim evladım lakin bu süreçte milyonlarca insanın da çocuğu, kardeşi ve ağabeyi oldu. Şu an Ali İsmail’in ismine kurduğumuz vakıfla yüzlerce çocuğa burs veriyoruz. Ali İsmail’in ismiyle bir gayret veriyor olmak bana güç veriyor. Ali İsmail darp edildikten sonra müşahede altına alınmadı. Tedavi edilse tahminen de bugün yaşıyor olacaktı. 6 Şubat sarsıntısında de Ali İsmail’in kuzenini kaybettik. Adaşıydı. Yüreğimiz yanıyor.”
“ACISI TANIM EDİLEMEZ”
“Ali İsmail’in ortamızdan alınmasının acısı tanım edilemez” diyen ağabey Korkmaz da, şu tabirleri kullandı:
“Biz o ölene kadar Hatay’ın bir köyünde yaşayan bir aileydik. Babam inşaat personeli, annem mesken hanımıydı. Köyde yaşayan, ‘politik’ sayılmayacak bir aileydik. Ülke gündemini takip ediyorduk lakin hepsi o kadardı. Politik değildik, fakat Ali İsmail’in öldürülmesiyle ülke siyasetinin ortasında bulduk kendimizi. Ali İsmail’in vefatından sonra bizim için hiçbir şey eksisi üzere olmadı. Kardeşimin ne mezuniyetini görebildik ne de düğününü… O hayattayken 2 yeğeni vardı. O öldükten sonra 6 yeğeni daha oldu fakat onları tanıyamadı.”