Cuma günü iki haber birebir saatlerde önüme düştü.
İktidara yakın 25 dernek “Müzik şenliklerinin yasaklanmasını” isteyen ortak bir bildiri yayınlamış.
Öyle mantıksız bir şeydi ki, “Olmaz bu türlü şey palavradır” dedim.
Meğer doğruymuş.
Sonra tıpkı saatlerde müzik platformlara yeni bir albüm kondu…
Festival üzere bir albüm. Sanatkarlar resmigeçidi.
Şerit birden geriye sarıldı, 1970’lere, 80’lere, 90’lara gittim.
Türk Arabesk müziğinin, sanat müziğinin, pop müziğinin ortak tarihi geçti gözümün önünden.
1970’li, 80’li yıllarda Devletle ve Cumhuriyet gazetesi ile başımı belaya sokan müzikler tek tek geçti gözümün önünden.
Devletin TRT’si, ve Cumhuriyet’in kurucu gazetesi “Cumhuriyet” resmen Arabesk müziğe savaş açmıştı.
Resmen yasaklamaya çalışıyordu.
YOKSA HEPİMİZİN İÇİNDE BİR AKDENİZLİ ARABESK Mİ VAR
Önce yeni albümü anlatayım.
Bir gün Türk pop müziğinin tarihini yazsam, bu haftaya “Selami Şahin Haftası” derdim.
Çünkü “Selami Şahin Müzikleri 1” isimli o denli bir albüm çıktı ki…
1970’li yıllardan bu yana müzik ve hayata bakış usulümüz da geçti gözümün önünden.
57 yıl sonra nihayet başıma “Selami Şahin müziği nedir” sorusunun karşılığını buldum.
Bizim ruhumuzun derininde iflah olmaz bir Arabesk oturuyor.
Hem de çok Akdenizli bir Arabesk.
Selami Şahin’i de Cemal Süreya’yı da Sezen Aksu’yu da içine alan şahane bir coğrafya bu…
BUGÜNE KADAR YAPILMIŞ EN YETERLİ 3 ANMA ALBÜMÜNDEN BİRİ
Abartıyor diyebilirsiniz, hiç sakıncası yok abartarak söyleyeceğim.
Bugüne kadar yapılmış en hoş 3 anma albümünden biri olmuş diyebilirim.
A sınıfı sanatkarlar A sınıfı aranjörlerle, müzikleri güya yine yaratmışlar.
Selami Şahin’in “Dostlarım” ve “Sen Mevsimler Gibisin” üzere müzikleri 1970’li yıllarda çıktı.
Ama asıl verimli yılları 1990 sonrası.
Türkiye’nin en büyük sesleri onun müziklerini yorumladı.
ANKARA’DA KAMYONLARDA BAŞLAYAN BÜYÜK KAVGA
Albümü dinlerken 1970’li yılların birinci yarısına ve 12 Eylül sonrası geçti gözümün önünden.
Öğretim üyeliği yıllarımdı. Ankara’da Beytepe Kampüsü’nde karlı günlerde ana yola inip kamyonlara otostop yaptığımız meşakkatlı günlerdi..
Terör, akabinde 12 Eylül hayatımızın hoş beklentilerini alıp götürmüştü.
O kamyonların fon müziği Arabeskti hayatını Rock ve klasik müzik saatine ayarlamış bir insan olarak tuhaf biçimde seviyordum o müzikleri.
O yollarda otostop yapa yapa mezun olduk Arabesk okulundan.
Devlet, Devletin TRT’si, Cumhuriyet gazetesi, müesses nizamın kurumları Arabesk müziğe büyük bir savaş açmıştı.
Yasaktı o müzik…Devletten kovulmuştu.
Ama devletin kovduğu o müzikler, halkın hançeresinde, kasetlerde, yazlık sinema ekranlarında, çay bahçelerinde yaşıyordu. O müzikler Devlet duvarını aşıyor, Türkiye’nin kılcal damarlarına kadar giriyordu.
Türkiye’nin derin hüznünü anlatan müzikler tekrar doğduğu toprakların “Rebetikosu” olmuştu…
Genç bir sosyolog olarak bu müziği hem seviyor, hem anlıyor hem de anlatmaya çalışıyordum.
BU AKŞAM DOĞU BEYAZIT FESTİVALİ’NDE MUSATAFA SANDAL, ZARA VE UZİ VAR
Şimdi bu albüme bakıyorum…
İşte büyük zafer…Arabeskle yenilen Devlet te barışmış, pop müzik te…Büyük yıldızlar da.
Rock’çılar zati ona hiç küsmemişti..
Ama Arabeskle barışan Ankara Devletinin dernekleri bu sefer müzik şenliklerine, Rock’n Roll’a ve Hip Hop’a savaş açtı.
Maalesef bizim Devletimizin müzikle daima bir sıkıntısı oldu…
Ankara Devleti Arabesk savaşını kaybetti.
O mantıksız. bildiriyi imzalayan 25 derneğe sesleniyorum.
Devleti de ardınıza alarak tahminen süreksiz bir müddet mahallede muzaffer kumandan edasıyla volta atabilirsiniz.
Bütün dünya gençliğinin Pandemi sonrasını müzik şenlikleriyle kutladığı bir çağda, bir mühlet kendinizi mahallenin kanun koyucusu hissedebilirsiniz.
Ama Arkadaş unutma…
Ankara Devleti Arabesk’le, savaşını kazanamadı. Hezimete uğradı..
Sen de, siz de, topunuz da Rock’n Roll ve Hip Hop’a yenileceksiniz.
Bunun birinci işaretini de , bu akşam Doğu Beyazıt Festivali’nde göreceksiniz.
Mustafa Sandal, Uzi ve Zara söyleyecek bu gece en az 50 bin gence.
Oradaki genç duyguyu, coşkuyu ve daima birlikte eğlenme azmini de göreceksiniz…
İKİ ŞAHANE YORUM: KENAN DOĞULU VE ELİF SANCHEZ
Şimdi size “Selami Şahin Müzikleri 1” albümündeki müzikleri anlatayım.
(*) Kenan Doğulu: “Seninle Başım Dertte”
Bu şarkıyı daha evvel Zerrin Özer ve Kargo’dan da dinlemiştik. Kenan bu şarkıyı o denli bir ritm ve düzenleme ile söylüyor ki…Hem Kargo hem Zerrin Özer’i aşmış. Hem Selami Şahin’e hem ona şapka…
(*) Elif Sanchez: “Benim İçin Öldün Artık”
Bu şarkıyı yıllardır Nilüfer’den dinlerdim. Elif Sanchez de o denli hoş yorumlamış ki, yine yeniden dinliyorum.
NEDENSE BU MÜZİK BANA DAİMA AHMET KAYA’YI HATIRLATIR
(*) Sıla: “Özledim Her Şeyini”
Tam 29 yıl olmuş. Bu şarkıyı Selami Şahin’den 29 yıldır dinliyorum. Bu müzik nedense bana daima Ahmet Kaya’y hatırlatır. Hala düşünürüm. Sanki Ahmet Kaya Selami Şahin hakkında ne düşünüyordu? Sıla da fevkalade yorumlamış ve söylemiş.
(*) Gripin: “Sokakların Dili”
Hafif Cem Karaca’yı hatırlatan bir giriş. Müziğin özüne çok da yakışmış. Çok sevdim.
TANJU OKAN’DAN SONRA BU ŞARKIYI SÖYLEMEK CESARET
(*) Teoman: “Dostlarım”
Teoman çok sıkıntı, hatta imkansız bir şarkıyı seçmiş. Zira Tanju Okan’n söylediği “Dostlarım” Türk kollektif hafızasında öylesine yerleşmiş bir müzik ki, onu aşmak imkansızdır diye düşünürüm. Lakin Teoman, Feridun Düzağaç’ın “Alev Alev’ini” olağanüstü bir biçimde yorumladıktan sonra bunun altından da çok düzgün kalkmış. Tabi dinlerken her saniye Urlalı hemşehrim Tanju Okan da daima yanında duruyor.
(*) Birsen Tezer: “Sen Mevsimler Gibisin”
Kimler söylemedi ki bu şarkıyı…Emel Sayın, Gönül Yazar, Ahmet Özhan, Yaşar Özel, Salim Dündar, Nalan Altınörs, Müşerref Tezcan…Yani klasik yorumu öylesine dominant ki…Ama Birsen Tezer çağdaş bir yorumunu ziyadesiyle başarmış.
NAMERT OLAYIM AL SANA BİR AKDENİZ ARABESKİ
(*) Derya Baklavacı: “Namert Olayım” Müziğin klasik arabesk versiyonuna fazla dokunmamış. Zati ismi “Namert Olayım” olan bir şarkıyı diğer türlü yorumlamak mümkün müdür? Hele hele sizden evvel bu şarkıyı bir de İbrahim Tatlıses söyleyip düzgünce başınıza çakmışsa. Sevdim bu halini de.
(*) Rubato: “Ödüm Kopuyor” Rubato bu şarkıyı nasıl söyler diye hayal etseydim aklıma ne gelirse o denli söylemiş. Şaşırtan bir yanı yok. Fakat Rubato üzere söylemesi de o denli hoş ki.
ATİYE’Yİ EN SONA BIRAKTIM ÇÜNKÜ
(*) Sakiler: “Usta”…
Şarkıyı dinlerken, “Usta” sözünün hayatımda ne kadar değerli bir yeri olduğunu düşündüm. Müzik aslına uygun söylenmiş …Helal olsun usta.
(*) Atiye: “Sefam Olsun”
Atiye’yi sona bırakmamın bir nedeni var. Zira albümdeki en “şen şakrak” yorumunu o yapmış. “Bu dünyanın anasını satıyorum” diyen bir müzik da lakin bu türlü yorumlanır. Sana da helal olsun genç usta.
Netice olarak…
Teşekkürler Selami Şahin bu harikulâde müzikler için.
Teşekkürler arkadaşlar, bu şahane yorumlar için.
HAFTANIN BELGESELİ “WHAM”
14 Mayıs 1984 günü düya pop müzik tarihinde kıymetli bir gün.
Çünkü “Wham” kümesinin dünyayı kasıp kavuran müziği “Wake me Up Before You Go Go” plağı o gün yayınlandı.
Wham, ilkokul sıralarında tanışan iki çocuğun kurduğu bir ikili küme.
George Michael ve Andrew Ridgeley isimli iki İngiliz vatandaşı çocuk.Andrew Ridgeley
İkisi de 63 doğumlu.
George Michael’in babası Kıbrıslı Rum, annesi İngiliz
Andrew Ridgeley’in babası Mısırlı, annesi İngiliz.
Ridgeley’in annesi daha onların ilkokul yıllarından itibaren fotoğraflarını, görüntülerini çekmiş.
Haklarında çıkan yazıları kesip bunları 50 defter halinde saklamış.
İşte onun bu 50 defterinden ve imgelerden, devrin konser imgelerinden oluşan bir Wham belgeseli geçen hafta Netflix’e kondu.
Tabi bir pop sosyolog olarak büyük keyifle izledim.
O 53 YAŞINDA ÖLDÜ, BUGÜNKÜ HALİMLE GÖRÜNSEYDİM DENGESİZLİK OLURDU
Belgeselde bir şey dikkatimi çekti.
George Michael 53 yaşında öldü.
Yaşasaydı bugün 60 yaşında olacaktı.
Dolayısıyla onun bugünkü halini göremedik.Andrew Ridgeley-G. Michael
Andrew Ridgeley yaşıyor.
Ama belgeselde onun da son halini göremedik.
Nedenini evvelki gün New York Times’da onunla yapılan bir mülakattan öğrendim.
“George erken öldü. Münasebetiyle bugünkü hali yok. Benim bugünkü halimi koysaydık bir dengesizlik olacaktı…”
Buna “James Dean sendromu” denir.
Genç ölenler daima genç kalır.
Tıpkı James Dean üzere, Rimbaud gibi…
BUZDOLABI ÜZERİNE BIRAKILAN BİR NOT EFSANE OLDU
Uzun yaşamak ise bir talihtir, lakin şanssızlığını da bir arada getirir.
Neyse ben size göstereyim. Andrew’ın bugünkü hali işte bu türlü.
Hayat, bir vakitlerin o kıpır kıpır güzel delikanlısını bugün bu hale getirdi işte…
George Michael ise hala “Wake Me Up Before You Go Go” diyor.
Gitmeden evvel beni uyandır…
Yani bizim kuşaklarımız yavaş, yavaş gidiyor lakin o hala her sabah yine uyanıyor.
Bu ortada bu şahane müziğin öyküsünü de öğrendik.
George Michael bir akşam Andew’in konutunda kalmış ve gece buzdolabının üzerine şunu notu bırakmış:
“Wake me up before you go.”
Yani meskenden çıkmadan beni uyandırın.
Bunun sonuna tesirini arttırmak için bir “Go” sözü daha eklemiş ve müzik tarihinin bu en büyük müziklerinden biri ortaya çıkmış.
İŞİNİ, EŞİNİ, SEÇİMİ KAYBEDENLERE YILLAR İÇİNDEN BİR TESELLİ ŞARKISI
Son günlerde Selçuk Ural’ın eski bir müziğine taktım.
“Sorma nasılım diye…”
Sorma dedikten sonra devam ediyor:
“Korkma unutamam diye
Senden daha mutluyum
Dert etme beni kendine”
Biraz kendini aldatmaca, biraz memnunum pozu atmak, biraz züğürt tesellisi fakat, biraz kendimi aldatmaya da gereksinimim var herhalde….
Önümüzdeki sonbahar için “İşini, Eşini ve Seçimi kaybedenlere yaşama kılavuzu” isimli bir kitap üzerinde çalışıyoruz.
O halime düzgün gelen bir müzik.
1991 YILINDA BODRUM’DA YALNIZLIK YAŞAMAK MÜMKÜNMÜŞ
Bir de Akrep Nalan’ın “Halikarnas’ı” var bugünlerde kulağımda…
“Öylesine yalnız bir yerdeyim… Bodrumdayım” diyor.
1991 yılının müziği bu.
Demek ki o yıllarda insan Bodrum’da yalnız kalabilmeyi hayal edebiliyormuş..
Değerlendirmeyi, bu bayramı Bodrum’da geçirenlere bırakıyorum.
BU HAFTANIN MÜZİK OLAYI OLVIA RODRIGO VE “VAMPİRE”
“Drivers Licence” müziği ile parlayan Olivia Rodrigo yeni müziğini çıkardı.
Adı “Vampire…”
Daha streaming platformlara konduğu günden itibaren dünyanın en önemli yayın kuruluşlarının bile dikkatini çekti.
Elton John müziklerini andıran bir piyano partisyonu ile başlıyor.
Olivia Rodrigo
Olivia Rodrigo 2003 doğumlu. O da Selenaa Gomez, Miley Cyrus üzere bir Disney kızı.
“High School Musical”, “Hannah Montana” ekürisinden.
Henüz 20 yaşında lakin 3 Grammy mükafatı var.
Drivers Licence’ı çok sevmiştim.
Bu da mükemmel bir müzik.
Ama Türkiye’de müzik şenliklerine savaş açan ve kendi kendilerini “Milletin ahlak muhafızı” ilan eden 25 dernek yöneticisine hiç tavsiye etmem.
Sinirlerini oynatabilir.
TÜRK POPUNDA BU HAFTA 5 YENİ ŞARKI
(*) Zelzele Gürdal: “Seninle Beraber”
(*) Mentra: “Güneş Daha Yakın”
(*) Kurtuluş Kuş, Burak Bulut: “Manolya”
(*) Derya Bedavacı: “Tövbe”
(*) Pamela: “Kalbinin Kırıkları”
(*) Cem Belevi: “Üzümlü Kekim”
Ertuğrul Özkök
Odatv.com